Τραγούδι όταν έπιαναν τα προζύμια για την πίττα του γάμου
Ψηλό λιγνό είν’το κόσκινο
Ψηλό σαν κυπαρίσσι
Ψηλός λιγνός είν’ο γαμπρός
Που διάλεξε τη νύφη.
Γαμπρέ μου ποιος σου τάπιασε
Τα πρώτα σου προζύμια
Οι γονείς μου μου τα πιάσανε
Τα πρώτα τα προζύμια
Καντάδα
Όταν περνάς τη γειτονιά
Νοήματα δε θέλω
Στραβά το καπελάκι σου
Κι εγώ καταλαβαίνω
Ψηλά τα παραθύρια σου
Σαν καραβιού κατάρτια
Άπλωσε τα μαλλάκια σου
Να κάνω σκαλοπάτια
Μοιρολόγια
Εμείς δουλειά δεν είχαμε
Στο σπίτι σου να ρθούμε
Μας είπαν ότι ήσουν άρρωστος
Κι ήρθαμε να σε δούμε
Πούσουν εχθές
Που ήσουν προχθές
Που είχα τα μάτια ανοιχτά
Τα χέρια μου λυμένα
Ποιος πλούσιος επέθανε
Και πήρε βιός μαζί του
Τρεις πήχες σάβανο
Να ντύσει το κορμί του.
Πηγές: «Λαϊκή Παράδοση – Σύγχρονη Ζωή», Τ.Ε.Λ. Άργους 1995-6
«Λαογραφικά της Αργολίδας», Κώστας Σεραφείμ, Αθήνα 1981
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου